Columns

Soms begeleid ik een uitvaart die me diep raakt, juist door de eenvoud. Zo was het ook bij het afscheid van een man die geen behoefte had aan een aula, sprekers of muziek. Zijn wens was een laatste tocht door de dorpen.

Zeker bij een plotseling overlijden komt je leven op z’n kop te staan. Ineens is alles anders. Hoe regel je in die verwarrende omstandigheden een mooi afscheid? Want vaak kunnen mensen eerst alleen maar vol ongeloof op de bank zitten.

Een dierbare missen is niet tijdgebonden. Angelique Spruit heeft dit mooi verwoord. Hier – met haar toestemming – hoe zij het gemis van haar vader ervaart:

Ze lag daar, tussen de meegebrachte andere gele bloemen.
Eén van velen!

Het was een liefdevol afscheid, alles verliep volgens het draaiboek. De muziek klonk, mensen slikten tranen weg, spraken hun laatste woorden.

Altijd is er dat ene moment dat voor nabestaanden zo hartverscheurend moeilijk kan zijn: het sluiten van de kist. Nog één keer kijken, nog één keer aanraken.

Negen jaar alweer. Soms kan ik het zelf nauwelijks geloven. Negen jaar geleden besloot ik mijn vaste baan als uitvaartbegeleider op te zeggen en mijn eigen, onafhankelijke uitvaartbedrijf te starten. Dat voelde als een enorme stap. Ondernemen vond ik eerlijk gezegd best spannend. Zou ik het wel kunnen?

Natuurbegrafenis en een afscheid op eigen wijze: een persoonlijk verhaal vol inspiratie over wat er allemaal mogelijk is bij het vormgeven van een afscheid.

Je hoort via Facebook dat de vader van een oud-collega is overleden. Of je ziet een zwart-wit foto met een kaarsje erbij en denkt: wat is hier gebeurd?

Een brief schrijven aan een overleden dierbare, met daarin dingen die je graag zou willen zeggen. Klinkt dat vreemd?

Het voorbereiden van een afscheid zit vol beslissingen. Zoals: waar wil je worden opgebaard tussen overlijden en uitvaart?

Onder ‘vooruitdenken over je uitvaart’ vallen ook heel praktische zaken, zoals een adressenlijst.

Het is belangrijk dat de ontvanger goed wordt geïnformeerd.