Columns

De rouwkaart: informatief en persoonlijk

Dat de behoefte aan een persoonlijke uitvaart is gegroeid, kun je letterlijk aflezen aan de rouwkaarten die tegenwoordig worden verstuurd. Het is al een tijd  geleden dat een overlijden plechtig werd meegedeeld op spierwit papier met een dikke zwarte rand eromheen. Natuurlijk kan dat nog steeds, maar je ziet tegenwoordig veel vaker een mooie foto van de overledene of een andere afbeelding die heel goed bij hem of haar past. Ook wordt steeds meer gekozen voor een tekst met een eigen insteek, een liedtekst of een kort persoonlijk verhaal.

We krijgen weleens de vraag: ‘Wat moet er op een rouwkaart staan?’ Eigenlijk zijn daar geen vaste regels voor, maar het is wel belangrijk dat de ontvanger goed wordt geïnformeerd. Is de uitvaart openbaar of besloten, en kun je de nabestaanden condoleren? Hield de overledene van bepaalde bloemen of wordt een donatie aan een goed doel meer op prijs gesteld dan een rouwstuk? Naar welk adres kun je een kaart sturen of is er een online herdenkingspagina? Elke goede uitvaartbegeleider houdt hier oog op.

Welke familieleden (en vrienden) op de rouwkaart worden genoemd, bepalen de nabestaanden zelf. En ja, dit levert weleens lastige keuzes op. Als uitvaartbegeleiders kunnen we helpen om hiervoor een alternatief te vinden waar iedereen zich goed bij voelt.

Tegenwoordig is men door social media en WhatsApp vaak al snel op de hoogte van een overlijden. Wat dat betreft is de papieren rouwkaart een deel van zijn functie kwijt. Toch merken we dat – ondanks al die extra communicatiemogelijkheden – de symbolische waarde van zo’n kaart groot blijft. Zowel voor de nabestaanden die hem met liefde samenstellen als voor de ontvanger. Het voelt als onderdeel van het eerbetoon aan de overledene. En daarom verwachten we dat de rouwkaart nog een lang en gewaardeerd leven heeft.